Yönetim

  • Oluşturulma Tarihi : 2019-05-10 11:26:34
  • Son Güncelleme: 2019-05-10 11:26:34
  • Yazar/Hazırlayan: Belirtilmemiş
  • Yükleyen: Ersoy İnce
  • Doküman No: 343415
  •    266
  •    10
  •    0
  •    0
  •    https://isg.email/Jvd68c

• Süreç olarak yönetim; planlama, örgütleme, yön verme ve kontrol etme gibi işlevler aracılığı ile işletme amaçlarına etkili ve verimli bir şekilde ulaşmayı sağlamak şeklinde tanımlanmaktadır. İşletme yönetiminde üç ayrı yönetsel kademe ya da yönetici türünden söz edilebilir: Üst düzey yöneticiler, orta düzey yöneticiler ve alt düzey yöneticiler. Üst düzey yöneticiler bir işletmenin hiyerarşik yapılanması içerisinde en üst noktada bulunan ve bir bütün olarak tüm işletmeden sorumlu olan kişilerdir. Orta düzey yöneticiler iş gruplarından ve bölümlerden sorumludurlar. Alt düzey yöneticiler ise yönetsel bir ünvana sahip olmayan, çalışanların performansına yön veren yöneticilerdir.

• Yönetimin dört işlevinin olduğu söylenebilir: planlama, örgütleme, yöneltme ve kontrol etme. Planlama, amaçların oluşturulması ve izlenecek yolun belirlenmesi olarak tanımlanırken, örgütleme yapılacak işlerin ve bu işleri kimin nasıl yapacağının belirlenmesi anlamını taşımaktadır. Yöneltme ise, çalışanların örgütsel amaçları başarma yolunda motive edilebilmesi için etki olgusundan yararlanılmasıdır. Kontrol de işletme performansı ile stratejik ve operasyonel planların gerçekleşme derecesinin izlenmesidir. 

. Yönetim işlevlerini başarılı bir şekilde yerine getirebilmek için yöneticiler bir beceri setine ya da karışımına ihtiyaç duyarlar. Bu beceri türleri; teknik beceri, beşeri beceri ve kavramsal beceri şeklindedir.

. Yönetimin tarihsel gelişimi kabaca dört ayrı başlık altındaincelenmektedir: klasik, neo  klasik, modern ve postmodern yönetim teorileri. Örgütleri mekanik sistemler olarak gören klasik yönetim anlayışı, insan unsurunu ikinci planda bırakarak bu sistemin işletilmesi için gereken ilke ve prensipler üzerinde dururken neoklasik yönetim teorisi insan unsurunun öneminin altını çizmektedir. Modern yönetim teorisi ise işletmeleri teknoloji ve çevre gibi durumsal faktörlerden etkilenen birer açık sistem olarak görme anlayışını gündeme getirmiştir. Postmodern yönetim teorisi de işletmeyi şebeke edilmiş, zengin bilgisi olan, kademe azaltmış, küçülmüş, yalın, sınırsız, örgütsel bağlılığın yüksek olduğu, çalışanların hem dışsal hem de içsel olarak ödüllendirildiği, açık misyonu ve vizyonu olan, sözlü iletişime önem veren, yüksek becerili çalışanların kullanıldığı, bilgi işçilerinin olduğu ve iyi ücret otonomisinin bulunduğu bir organizasyon olarak tanımlamıştır.