Trafikte Çocukların Korunması

  • Oluşturulma Tarihi : 2019-09-27 23:26:28
  • Son Güncelleme: 2019-09-27 23:32:30
  • Yazar/Hazırlayan: OECD
  • Yükleyen: Ersoy İnce
  • Doküman No: 525320
  •    489
  •    5
  •    0
  •    0
  •    https://isg.email/d43Gnv

Sunulan bilgi ve öneriler, politika yapıcıları, ulaşım planlamacıları, uygulayıcı ve strateji uzmanlarına yöneliktir. Çalışmanın genel amacı, çocukların karayolu yaralanmaları ve ölümlerini azaltmada kaydedilen ilerlemenin devam ettirilmesidir.


Çocuk ölümlerinde uluslararası karşılaştırmalar yapılması, tutarlı bir maruz kalma verisinin eksikliği yüzünden çok zorlaşmaktadır. Bir ülkede belirli bir seyahat moduna dair göreceli risk, en iyi biçimde, katedilen mesafe başına veya yollarda çocukların harcadığı zamanla ilintili tedbirlere dayalı olarak gösterilebilecektir. Bu konudaki veri eksikliği bunu zorlaştırmaktadır. Bu nedenle bu rapor, toplum tabanlı ölüm ve nedensellik oranları (ör: kişi başına oranlar) kullanılarak ilk elden yapılan risk karşılaştırmasına sahiptir.


Karayolu güvenliği eğitimi hayat boyu devam eden bir öğrenme sürecidir ve tanıtımla beraber, düzgün bir altyapı ve araç tasarımı ve trafik yasalarının uygulanmasını tamamlayıcı niteliktedir. Eğitimsel önlemlerin, çocuğun gelişme aşamasına uygun olarak şekillendirilmeleri gerekir; yaya pratiği ile başlar ve ardından bisikletçi becerileri ile devam eder, ancak gittikçe yayalar, bisikletliler ve nihayetinde genç erişkin sürücüler haline gelecek çocukların artan bağımsız hareket etme biçimlerine uygun üst düzey becerileri içerir.


Öneriler

• Karayolu güvenliği eğitimi; düzenli olarak yüksek kaliteli girdiler sağlayıp çocukların becerilerini, risk bilincini, davranışlarını ve bilgilerini geliştirmek için okul öncesinden başlayarak tüm milli eğitim müfredatının bir parçası olmalıdır.

• Sürücüler; yolcular ve diğer yol kullanıcılarına karşı sorumluluklarının farkında olmalı ve trafikte çocukların davranışlarının sınırlarını anlamalıdır. Bu sonuçlar etkili eğitim, öğretim ve tanıtım faaliyetleri ile elde edilebilir.

• Genç çocuklar arasında neyin işe yarayacağına dair kanıtlar vardır. Artık ergen ve gençlerin karayolu güvenliği eğitim ihtiyaçlarına ilişkin araştırma yapılması gereklidir.

• Karayolu güvenliği eğitimi durumunun, diğer disiplinlerle bütünleşmesi ve önlemlerin daha iyi değerlendirilmesi yoluyla iyileştirilmesi gerekmektedir.

• Ebeveynlerin resmi ve gayri resmi olarak karayolu güvenliği eğitiminin sağlanmasında daha etkin bir rol almaları gerekir. Ebeveynler çocuklarını koruyacak güvenlik cihazları konusundan özellikle bilgilendirilmelidir.

• Tanıtım faaliyetleri, diğer tedbirlerle birlikte uygulandığında, çevre iyileştirmeleri, mevzuat değişiklikleri ve araçlarda yapılacak değişiklikler vb. karayolu güvenliği-nin her alanında tutum ve davranışlarını etkilemek ve bilgi sağlamak hususunda güçlü bir araçtır. Bu, politika yapıcılar, profesyoneller ve işletmelerden başlayıp topluluklar ve tüketicilere kadar tüm sektörler içinde kullanılabilir.

• Çocuklar için güvenli bir yol ortamından tüm yol kullanıcılar yararlanabileceği için, çocukların yeteneklerinin yanı sıra sınırlarını da bilen bir yol ortamı tasarımı genel halk için de güvenli olacaktır.

• Mümkün olduğu yerlerde, çocuklar, yapılı çevrenin tasarımında mutlaka yer almalıdır.

• Yapılı çevrenin özellikleri ve nitelikleri büyük ölçüde çocukların hareket ve davranış yelpazesini etkilediğinden, yapılı çevre çocukların büyümesini ve trafik ile güvenli bir şekilde etkileşime geçmesini destekleyen bir şekilde inşa edilmelidir. Kentsel ta-sarım özellikleri yol ortamında çocukların güvenliğini desteklemek ve tamamlamak için kullanılabilir.

• Güvenlik tetkikleri bir çocuğun bakış açısından gerçekleştirilmelidir.

• Trafik sakinleştiricileri araç hızlarını azaltır ve tüm yol kullanıcılarının, özellikle çocukların genel güvenliğini artırmak için önemli bir tedbir olarak bu sakinleştiricilerin savunuculuğu yapılmalıdır.

• Yeni eğitim tesislerinin geliştirilmesinde, tüm seyahat modlarına, özellikle bisiklet, yürüyüş ve toplu taşıma kullanımı üzerinden güvenli ulaşım sağlanmasına önem verilmelidir.

• Yol ortamının ve özellikle oyun alanlarının bakımı da önem teşkil etmektedir. Hasarları onarmak veya engelleri temizlemekte başarısızlık genellikle bunların daha da bozulmasına yol açmaktadır.

• Araç üreticilerinin, çocuk yolcuların güvenliği için iyileştirmelerin geliştirilmesinde oynayacağı bir rol bulunmaktadır. Araç üreticilerinin; çocuk koruma sistemi üreticileri, veliler, araç standartlarından sorumlu kişiler ve çocuk güvenliği için sorumluluk açısından bir denge kurmaya çabalayan diğerleri ile çalışmaları tavsiye edilir. Boy, yaş ve kilo bakımından geniş bir farklılıklara sahip olan çocuklardaki bu çeşitliliği karşılayacak çocuk koruma sistemleri için basit ve evrensel tasarımlar teşvik edilme-lidir.

• Bulgular, birleşik müdahalelerin kullanılmasının, çocuk koruma sistemlerinin kullanımını artırmada etkili olduğunu göstermektedir. Kamu güvenliği yetkilileri ve gü-venlik odaklı gönüllü kuruluşların aktif katılımları etrafında şekillenen kapsamlı bir mevzuat ve toplum çapında bilgi ve uygulama kampanyaları önerilen müdahalelerdir.

• Kask takmanın baş ve beyin yaralanmalarını önlemede etkili olduğunu destekleyen kanıtlar göz önüne alındığında, bisikletçilerin bisiklet kaskı kullanmaya teşvik edilmesi şiddetle tavsiye edilir.

• Kask kullanımı yoluyla bisiklet güvenliğini artırmak amacını güden mevzuat, uygulama ve sosyal destek programları arası ilişkileri incelemek için daha fazla bilimsel araştırma yapılması tavsiye edilir.

• Çocuk giyim ve aksesuar tasarımcıları ve üreticileri, ürün zinciri içine reflektif mal-zemeleri dahil etme bağlamında iyi bir konuma sahiptir. Ebeveynlerin yanı sıra, halk sağlığı ve güvenliği yetkililerinin de trafikte çocukların koruması için devam eden kampanyanın bir parçası olarak, üretici ve tasarımcıları bu yönde çalışma yapmaya teşvik etmeleri önerilir.

• Okula seyahat ile ilgili programlar ve kaynakların rekabetini göz önüne alınca, okul yetkililerinin okula geliş gidiş seyahatleriyle alakalı risk yönetim politikalarını geliş-tirmeleri ve uygulamaları tavsiye edilir. Politika bağlamında önemli sorunlar; toplu taşıma veya özel otobüslerin kullanımını emniyet kemerlerinin takılmasını, otobüs dışında çocuk yayalar için koruyucu önlemleri, okula yürüyerek ve/veya bisikletle gelip giden çocukları korumayı ve farkındalık artırıcı mesajları ve kampanyaları içer-mektedir.

• Çocukları korumak, ebeveynlerin yanı sıra trafikte özel araçlar, bisiklet ve otobüs kullandıkları için tüm hükümet düzeyleri ve birçok sivil toplum örgütleri tarafından paylaşılan bir sorumluluktur. Trafikte çocukları güvende tutup korumak için yenilikçi ve disiplinli yaklaşımlar oluşturmak adına, stratejik ortaklıkların kurulması ve geliştirilmesi tavsiye edilir.

• Yol güvenliği eğitimi ve öğretimi okulda başlayıp bitmeyen, hayat boyu devam eden bir öğrenme sürecidir. Tüm yol kullanıcılarının çocukları güvende tutup korumak konusunda bir görevi vardır, ve ebeveynler erken dönemde eğitim ve örneklem açı-sından hayati bir rol oynamaktadırlar. Sürücü eğitimi güvenlik eğitim sisteminin ayrılmaz bir parçasıdır ve çocukların yollarda güvenle nasıl davranması gerektiğini bilmesi gerekirken, sürücülerin de daha dikkatli olması ve çocukların yetişkinlerle aynı şekilde davranmadıklarını bilmesi gerekir.

• Okullardaki karayolu güvenliği eğitimleri, problem çözme ve uygulamalı beceri eğitimine yapılacak bir vurgu ile düzgün bir eğitim uygulamasına dayanan yaklaşımları kullanmalıdır.

• Tanıtım faaliyetlerinin, tüm yol kullanıcılarını ve yaş gruplarını hedef alması ve çocukların trafikte nasıl davranacağı konusunda farkındalığı artırması gerekir. Tanıtım faaliyetleri, özellikle uygunsuz hızlar bakımından, sürücü davranışına yönelik olmalıdır.

• Trafik mühendisleri ve planlamacılarının yapılı çevrenin tasarımında çocukların ihtiyaçlarını ve yeteneklerini dikkate almak gibi bir görevi mevcuttur.

• Yürüyüş ve bisiklet için trafik sakinleştiricileri ve tesislerin kullanımı yoluyla incinebilir modlara daha fazla öncelik verilmesi gerekir.

• Araçların,tüm çocukların kendi yaş ve boyutuna uygun çocuk koltukları ile donatılması gerekir ve bunlar düzgün takılıp kullanılmalıdır.

• Araç tasarımı, çocukların ihtiyaçları göz önünde bulunduran, kapı ve pencereler için burkulma bölgeleri, hava yastıkları ve emniyet kilitleri gibi güvenlik özelliklerini içermelidir. Ebeveynler çocuk koruma sistemlerinin doğru kullanımı ve hava yastıkları ile donatılmış olan yerlerde özellikle güvenli oturma pozisyonları hususlarında iyi tavsiyeler almalıdırlar.

• Araç standartlarına ilişkin çalışan araç tasarımcıları ve kanun koyucular araç yolcularını yaralanma ve ölümden korumanın yanı sıra yaya ve bisikletlileri korumak için daha fazla özen göstermelidir.

• Karayolu güvenliği politikası kayıpların azaltılması için belirli hedefler dahil olmak üzere çocuk güvenliğinin artırılması ve kanıt tabanının gözlemlenip incelenmesi için stratejiler içermelidir.